Voorkomen van overstromingen met regionale waterkeringen
Inleiding
Regionale waterkeringen beschermen ons gebied tegen overstromingen vanuit regionale watersystemen, zoals beken, kanalen en meren. Deze keringen kunnen ook een meer specifieke functie hebben, bijvoorbeeld voor het beschermen van buitendijks gebied en voor mogelijke toekomstige retentie (het vasthouden van water) .
Toelichting
Normering en risicobenadering
Voor de regionale waterkeringen gelden specifieke risiconormen. Deze normen zijn vastgesteld door de provincie. In de afgelopen periode hebben we, onder meer door de Europese Richtlijn Overstromingsrisico’s, meer kennis en inzichten verkregen over de keringen en de risico’s in het regionale watersysteem. Daarnaast komt, in navolging op de primaire keringen (deltabeslissing Waterveiligheid) ook voor de regionale keringen de risicobenadering in beeld. Bij de risicobenadering krijgen de normen een directe relatie met de mogelijke gevolgen van overstroming.
Doelen
Doelen
We voorkomen overstromingen door verbetering en instandhouding van regionale waterkeringen en kunstwerken (gemalen, sluizen, etc.) overeenkomstig het vereiste beschermingsniveau.
Aanpak
Aanpak voor de planperiode
Verbeteropgave op basis van toetsing
Verbeteropgave op basis van toetsing
De eerste toetsing van de regionale waterkeringen is in 2014 volledig afgerond. Op basis van deze toetsing heeft het waterschap in overleg met de provincie(s) een versterkingsprogramma opgesteld, zodat de regionale waterkeringen in 2015 (grotendeels) aan de risiconorm voldoen.
De resterende opgaven zijn in onderstaande tabel weergegeven.
Lees meer
|
Opgave regionale keringen |
Totale lengte (km) |
Waarvan afgekeurd totaal |
Gerealiseerd (km) (peildatum 31-12-2015) |
Opgave (km) voor planperiode 2016 – 2021 |
|---|---|---|---|---|
|
WGS (waterschap Groot Salland) |
104 |
15 |
1 |
14 |
|
WRIJ (waterschap Rijn en Ijssel) |
40,3 |
0,7 |
0 |
0,7 |
|
WRW (waterschap Reest en Wieden) |
32 |
1,7 en 3,1 geen oordeel |
4,8 |
0 |
|
WVS (waterschap Vechtstromen) |
133,9 |
5,2 |
5,2 |
0 |
Verkennen risicobenadering
Verkennen risicobenadering
In de planperiode verkennen we samen met de provincie de mogelijkheden voor het toepassen van de risicobenadering op regionale keringen en wat dit betekent voor de huidige normen. Hierbij wordt ook gekeken in hoeverre maatregelen en ontwikkelingen in laag 2 en 3 (meerlaagsveiligheid (concept waarbij waterkeringen, ruimtelijke ordening en calamiteitenbestrijding in samenhang worden beschouwd)) in specifieke situaties mogelijk de (gewenste) norm voor laag 1 beïnvloedt.
Maatregelen
Maatregelen in de planperiode
- Voor een aantal specifieke situaties geldt dat de regionale waterkeringen niet in 2015 voldoen aan de norm maar uiterlijk in 2018. De opgave bestaat uit verscheidene kilometers dijkverbetering en een aantal aan te passen kunstwerken, zoals sluizen en gemalen.
- We beheren en onderhouden de regionale keringen volgens de geldende beheer- en onderhoudsplannen en -programma’s.
- We werken een operationeel kader uit voor ingrepen in en gebruik van de regionale waterkering. Het gaat om beleids- en algemene regels, te benutten voor toezicht, vergunningverlening en handhaving.
- De waterschappen en de provincies onderzoeken in de planperiode hoe de normering en aanwijzing van regionale keringen geoptimaliseerd kan worden. De risicobenadering is daarbij het vertrekpunt. Het onderzoek bestaat uit de volgende stappen:
- Verkenning (quickscan): is er aanleiding om de aanwijzing en normering te herzien?
- Uitwerking: welke waterkering wijzen we als regionale kering (waterkeringen langs regionale kanalen en rivieren) aan, wat is het gewenste beschermingsniveau, wat zijn de consequenties van de norm?
- Normering: formele besluitvorming gericht op vastleggen van de norm.
Stap 1 en 2 werken de waterschappen en provincies samen uit. De formele normering (stap 3) is de bevoegdheid van de provincies, op voorstel van de waterschappen. In Overijssel is de eerste stap al doorlopen en is voorgesteld om de vervolgstap te zetten. In Gelderland en Drenthe nemen de waterschappen, indien wenselijk, het initiatief voor de eerste stap.