Mölnmarsch


In de Mölnmarsch is een nieuwe balans gezocht tussen rivierbeheer, natuur en landbouw. Het gebied heeft een oppervlakte van 70 hectare en wordt begrensd door de rivier de Vecht. Een belangrijk deel van de natuur wordt beheerd door privé-personen. Verder kan een ooibos ontstaan. Het is de enige plaats langs de Vecht waar dit mogelijk is.

De provincie stimuleert particulier natuurbeheer in dit gebied. De gemeente neemt het recreatieve aspect voor haar rekening. Het waterschap heeft de polder ingericht voor extra waterberging (vasthouden van water in bergingsgebieden). Het winterbed is hiervoor breder gemaakt zodat de rivier op deze plaats als tijdelijke opvang van overtollig regenwater kan dienen. Dit voorkomt wateroverlast. Het langer vasthouden van water in het gebied heeft ook een ander gunstig effect: het voorkomt verdroging van het gebied.

Op deze luchtfoto is de loop van de Mölnmarsch goed te zien. Linksboven in de hoek is meander de Uilenkamp te zien.


Prehistorie

In de prehistorie was het gebied bewoond. Zo had het eruit kunnen zien.

“Tijdens het mesolithicum waren overgangszones tussen de hogere gronden en waterrijke gebieden (beek- en rivierdalen en meertjes) zeer in trek vanwege het gevarieerde voedselaanbod. Daarnaast werden boomstamkano’s gebruikt om zich gemakkelijk over waterlopen te kunnen verplaatsen. Hoewel de mesolitische mens een uitgebreid scala aan werktuigen van hout, been en gewei heeft gehad, zoals kano’s , fuiken en jachtgerei zijn dit soort voorwerpen op de hogere gronden vrijwel altijd vergaan.”

Bron: Archeologie en Beekdalen, Schatkamers van het verleden

Oude en nieuwe loop vecht

Deze kaart geeft aan wat de loop was van de rivier de Vecht voordat de kanalisatie werd uitgevoerd. Was begin 1800 de Vecht nog 90 km lang, 2 eeuwen later was daar nog maar 60 km van over. De Vecht was vroeger belangrijk voor de scheepvaart. Bentheimer zandsteen kwam vanuit Duitsland en vond een eindbestemming in het westen van Nederland. Het paleis op de Dam is o.a. gemaakt van Bentheimer zandsteen en er gaan geruchten dat de sokkel van het Vrijheidsbeeld in New York ook uit Bentheimer zandsteen bestaat.